Vaak voorkomende immobilisatie letsels

Via
Thierry Willigenburg
2 mei 2019

Een orthese vergroot de bewegingsvrijheid en onafhankelijkheid vanwege de ondersteunende functie en het gunstige effect op de gezondheid, maar voor welke pathologische doelgroepen zou dit van toepassing kunnen zijn? In deze serie artikelen biedt Spentys een inleiding tot veel voorkomende blessures door gebruik te maken van de corrigerende, verzachtende of immobiliserende eigenschappen van uitwendig toegepaste medische hulpmiddelen.

Het eerste artikel van deze reeks behandelt de veel voorkomende letsels en stoornissen van het steun- en bewegingsapparaat, de algemene orthopedische aandoeningen.

3D-scannen van het ledemaat van de patiënt
3D-scan van het ledemaat van de patiënt

Al in de vijfde week van het foetale leven beginnen zich extremiteitsknopen te vormen en binnen een week na dato zijn de segmenten van de hand- en voetplaat te onderscheiden. Verstoringen van de normale foetale groei hebben gevolgen voor de ontwikkeling en kunnen leiden tot aangeboren afwijkingen.

Het musculoskeletale systeem van een baby is na de geboorte niet complementair aan dat van een volwassene. De fysis is nog aan het uitzetten, de epifyse begint te verbenen en de diafyse is elastischer, wat tot verschillende breuken leidt. Het leven zelf heeft een invloed op de verschillende mogelijke afwijkingen, groei, overbelasting, infecties, letsels en fracturen, allemaal potentiële orthopedische etiologieën.

Van caudaal naar craniaal. Een overzicht van de meest voorkomende afwijkingen.

Onderste ledematen

Hoewel de naam 'orthese' de neiging heeft om het denkpatroon van mensen in ingewikkelde richtingen te duwen, hoeft een orthese geen erg complex apparaat te zijn. Een eenvoudige stijve binnenzool die schokabsorptie en correctie biedt aan patiënten met flexibele voetafwijkingen voldoet al aan de eisen. Ernstigere voetafwijkingen zoals pes -varus, -valgus, -abductus of -adductus kunnen met behulp van een supra malleolaire orthese worden gecorrigeerd. Teenvervormingen als extensie of hallux valgus worden meestal voorkomen met een nachtelijke orthese.

Enkel-voet-orthesen worden vooral gebruikt ter vervanging van verminderde spierprestaties en worden uitgebreider besproken in het derde artikel in deze reeks, dat betrekking heeft op het neuromusculaire systeem. De enkel is een regelmatig gebruikt dynamisch gewricht met meerdere mogelijke contractieplaatsen.

Dikte en stijfheid van de immobiliserende orthese zijn afhankelijk van de specifieke situatie en de mening van de expert.

Wanneer de enkel-voetortheses niet voldoende stabiliteit bieden tijdens de houding en het centrum van de steun omhoog moet worden gebracht, biedt de knie-enkel-voetorthese een mogelijke oplossing. Ook dit komt vaker voor bij neuromusculaire aandoeningen, maar ook patiënten met algemene kniegewrichtsschade hebben baat bij dit type orthese. De uitlijning van de onderste ledematen als gevolg van groeiverschillen kan worden gecorrigeerd met vergrendelde of vrij bewegende kniegewricht-orthesen.

Overbelastingen, bursitis, dislocaties en breuken kunnen allemaal voorkomen, maar een heupfractuur of -verplaatsing is op zich al opmerkelijk. Twintig procent van de patiënten sterft binnen een jaar en slechts een vierde van de patiënten herstelt volledig. Het merendeel van de ongevallen zijn oudere mensen die hun heup breken door een eenvoudige val. Het immobiliseren van de heup zal niet de beste behandeling zijn, maar een geïntegreerde aanpak waarbij een stijve orthese en een brace als postoperatieve ondersteuning worden toegepast, is zeer effectief gebleken.

Boomstam

De prevalentie van matige scoliose is drie procent in een normale populatie, maar het is aanzienlijk hoger voor mensen met een ernstige en meervoudige handicap. De behandeling is afhankelijk van de kromming van de wervelkolom, de zogenaamde 'Cobb's angle'. Als deze hoek groter is dan 25 graden zal een externe kracht in de vorm van een orthese worden toegepast om de groei van de wervelkolom te wijzigen. Er bestaan meerdere correctietypes die variëren in grootte, materiaal, enz. maar vooral variëren in drukpunten om de correctieve functie te optimaliseren. Lordosis of kyfose corrigerende orthese berusten op dezelfde principes maar passen de groeirichting van de patiënt aan in het sagittale vlak.
Immobiliserende orthesen worden ook postoperatief toegepast, ze kunnen bestaan uit één (Boston overlap) of twee planken (Bivalve), afhankelijk van de afweging tussen comfort en fixatie.

Bovenste ledematen

De orthesen voor de bovenste ledematen verschillen van de orthesen voor de onderste ledematen en de romp; de stoffen zijn lichter en vaak zachter, omdat ze niet bestand zijn tegen de gewichtdragende omstandigheden om het lichaam rechtop te houden. Er kan een onderscheid worden gemaakt op basis van de troostende, corrigerende of functionele voordelen.  

De tuiduimstabilisator en de duimspalk van de vlinder zijn twee gangbare duimorthesen die worden toegepast om de duimpositie te corrigeren of die worden gebruikt voor revalidatiedoeleinden na een operatie. Dezelfde toepassingsstrategieën worden gezien voor de hand- en polsorthesen. De hand bestaat uit het transversale handwortel, het transversale middenhandsbeentje en het lengtegewelf en kan met behulp van een orthese worden gemanipuleerd. Doelgroepen voor dit soort orthesen zijn patiënten met Clubhanden, Zwanenhals Deformiteit (SND), Jaccoud's handen, etc. De etiologie van SND en Jaccoud's handen wordt in het tweede artikel nader besproken, waarbij de syndromen en bijzondere ziekten, in dit geval artritis, aan de orde komen.

Een breuk van de straal is de meest voorkomende breuk. Typisch gieten gebeurt met behulp van de enkele suikertong. Dubbele suikertongen voorkomen dat de flexie-extensie en pronatie-supinatie meer voorkomt en worden gezien bij iets hogere breuken in de onderarm of de elleboog.

Humerusbreuken worden op dezelfde manier behandeld, de beste revalidatieresultaten worden bereikt bij de integratie van een draagdoek, orthese en therapie.

Hoofd

Positionele plagiocephalie is een ongewone afplatting van het hoofd van de baby. Craniale remodellering kan niet als behandeling worden gebruikt, maar wel ter bescherming na de operatie of om het hoofd in de juiste vorm te brengen. De helmvormige orthese laat ruimte in het gebied waar het hoofd zou moeten uitzetten om de vorm van de schedel opnieuw te vormen.

Dit artikel vermeldt niet alle doelgroepen die baat hebben bij een immobiliserende cast of orthese; het introduceert in het kort een aantal veel voorkomende orthopedische aandoeningen. De inhoud van dit artikel mag niet worden gebruikt als behandelingsvoorschrift. Ze zijn geschreven om een algemeen begrip van dit onderwerp te bieden. Neem altijd contact op met uw huisarts of huisarts.

Het volgende artikel In deze reeks zullen de orthopedische aandoeningen als gevolg van syndromen en verschillende specifieke ziekten aan bod komen.

Referenties

Albrektson, J., Kay, R., Tolo, V., & Skaggs, D.(2007). Abductiekussenimmobilisatie na heupchirurgie: een welkom alternatief voor geselecteerde patiënten. Journal Of Children's Orthopaedics, 1(5), 299-305. doi: 10.1007/s11832-007-0054-0

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20489664

Boyd, A., Benjamin, H., & Asplund, C. (2009).Splints and Casts: Indicaties en methoden. Amerikaanse huisarts, 80(5),491-499

Byram, I., M. Behandeling van een Proximale Humerus fractuur. Opgehaald van https://www.sports-health.com/sports-injuries/shoulder-injuries/treating-proximal-humerus-fracture.

Campenhout Van, A. (2018-2019). Klinische presentatie- en behandelingsaanpak bij kinderen met orthopedische aandoeningen. Cursusnota's,Leuven.

 Desloovere, K. (2018-2019). orthesen en Braces inChildren with Neurological and Orthopedic Disorders. Cursusnota's, Leuven.

Johns Hopkins University., Hip Fracture | JohnsHopkins Medicine Health Library. Opgehaald van https://www.hopkinsmedicine.org/healthlibrary/conditions/adult/orthopaedic_disorders/hip_fracture_85,P08957

Kunz, F., Schweitzer, T.,Kunz, J., Waßmuth, N., Stellzig-Eisenhauer, A., & Böhm, H. et al. (2017). Hoofdorthese therapie in PositionalPlagiocephaly. Plastische en reconstructieve chirurgie, 140(2), 349-358. doi:10.1097/prs.00000000003517.

Blijf op de hoogte van nieuwe content, Spentys nieuws en meer